Κανείς επιτεύγματα πια! Σκαρφαλώνεις παντου... Τρελαίνεσαι να μπούσουλας κ να σηκώνεσαι, ομως φοβάσαι να περπατήσεις μοναχούλα!
Μου σφίγγεις δυνατά τους δείκτες των χεριών μου κ προχωράς όσο πιο γρήγορα μπορεις! Φωνάζεις μιλάς λες "γκεγκο γκεγκο" ... Σημερα είπες κ γεια... Κ όταν σου ειπα να παμε βολτα πηγές στην πόρτα σηκώθηκες κ προσπαθούσαν να πιάσεις τα κλειδιά - το πόμολο! Περνάς τελεια με τον φίλο σου το Γιωργο κ γενικά με τα παιδάκια... Αλλα δεν δίνεις εύκολα παιχνίδια σου!!! Ειναι όλα δικά σου!!! Θα το μάθουμε κ αυτο... Που θα παει... Όπως μάθαμε να δίνουμε πραγματάκια στην μαμά... Κ να μας λέει "σε ευχαριστω Μελίνα!!"
Βοηθάς ετσι την μαμά να απλώνει τα ρουχα δίνοντας της τα μανταλάκια... Κ βοηθώντας την να αδειάσει τα πιάτα απο το πλυντήριο! Είσαι τρέλα σου λεω!! Κ σ´αγαπαω τόοοοσοοο πολυ!!!! Αν μοθ έτρωγες κ λιγάκι παραπάνω θα ήμουν τρισευτυχισμένη!!!! Love you μικρη μου...όνειρα γλυκα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου