Ξεχνάς.... Μπαμπά... Ξεχνάς...

Είναι κάποιες φορές αγγελούδι μου που οι Άνθρωποι

Ξεχνούν... 

Ξεχνάνε τις όμορφες στιγμές που έζησαν... 

κ ας πέρασαν Χρόνια μαζί...

κ ας Μεγάλωσαν μαζί...

Ξεχνάνε τις τόοσοοο δυνατές στιγμές που τους ένωσαν...

όπως η Αρχή τους... η ευτυχισμένη μέρα του Γάμου τους...

κ προπάντων η τόσο όλο όμορφη στιγμή που σε φέραμε στον κόσμο...  

Ξεχνάνε ακόμα κ την ίδια την Αγάπη...

Και δυστηχώς...

Όλα αυτά για Το ΕΓΩ.

Γιατι κάποιοι Άνθρωποι ότι κ αν τους δώσεις...

Αν κάποια στιγμή δεν γίνει αυτό που θέλουν...

Ξεχνούν...

Και ο Μπαμπάς ξέχασε να Αγαπάει την Μαμά...

Κ η Μαμά κουράστηκε να Αγαπάει τον Μπαμπά...

Εσύ όμως θα είσαι ευτυχισμένη 

κ ας είναι ο Μπαμπάς αλλού...

κ η Μαμά αλλού...

Εσένα θα σε Αγαπάμε για μια Ζωήηηη.....

γιατί Εσύ είσαι Κομμάτι μας Καρδιά μου...

γιατί είσαι η απόδειξη ότι αυτό που ζήσαμε δεν ήταν Όνειρο...

Είσαι η απόδειξη ότι η Αγάπη μας υπήρξε... 

Και ήταν τόσοοο δυνατή ώστε να σε δημιουρήσουμε... Καρδερίνα μου...!

Σ´αγαπάω Αστεράκι...

Η Μαμά σου...

Υ.Σ.

Υπόσχομαι ότι απο Αύριο θα είναι μια νέα Αρχή στην Ζωή μας...