Ο Σύλλογος Επιστημόνων Μαιών και Μαιευτών Αθήνας θυμίζει ότι σε αυτή τη φάση, ο τοκετός μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Ενημερώσου για τα στάδια της γέννας που πρόκειται να ακολουθήσουν, κάνε τις τελευταίες συνεννοήσεις και οπλίσου με ψυχραιμία. Η μητρότητα δεν είναι μακριά!
Οι αλλαγές του εμβρύου
Οι τελευταίες αυτές εβδομάδες της ενδομήτριας ζωής του εμβρύου είναι αφιερωμένες στην εναπόθεση υποδόριου λίπους. Έτσι, το μωρό "αφρατεύει" και το δέρμα του γίνεται λείο και απαλό. Το χνούδι που καλύπτει την επιδερμίδα του πέφτει, αλλά το δέρμα του εξακολουθεί να είναι καλυμμένο με εμβρυϊκό σμήγμα. Τα νύχια στα χέρια και τα πόδια του έχουν φτάσει στις κορυφές των δαχτύλων και μπορεί να προεξέχουν. Αυτός είναι ο λόγος που κάποια νεογνά γεννιούνται με γρατσουνιές στο πρόσωπο. Τα μάτια του είναι γαλάζια, αλλά το πιθανότερο είναι ότι το χρώμα τους θα αλλάξει όταν γεννηθεί. Το έμβρυο παράγει τώρα μια ορμόνη, την κορτιζόλη που θα προετοιμάσει τους πνεύμονές του να πάρουν την πρώτη ανάσα της ζωής του. Η καρδιά του χτυπάει με 110-150 παλμούς το λεπτό. Το οστά της κρανιακής κοιλότητας έχουν συνδεθεί, αλλά δεν έχουν "κολλήσει" σφιχτά, προκειμένου το κρανίο να διατηρηθεί ελαστικό και να πιεστεί ελαφρώς κατά την έξοδό του από τον γεννητικό σωλήνα. Kάποιες περιοχές στην κορυφή του κεφαλιού, οι λεγόμενες πηγές, θα παραμείνουν μαλακές αρκετούς μήνες μετά τη γέννησή του.
Τι να περιμένειςΤο μωρό πια καταλαμβάνει τόσο πολύ χώρο που θα δυσκολεύεσαι στις μετακινήσεις. Το στομάχι σου δεν θα χωράει μεγάλη ποσότητα φαγητού για αυτό μην το παρακάνεις με μεγάλα γεύματα. Θα έχεις καούρες, πόνους στο στομάχι και δυσκολίες στον ύπνο. Από την άλλη καθώς το μωρό παίρνει την τελική του θέση προς τα κάτω, η αναπνοή σου δεν θα είναι πια πρόβλημα σε αντίθεση με την συχνοουρία που θα σε αφορά όλο και περισσότερο. Αν το μωρό έχει κατέβει πολύ –πράγμα πολύ πιθανό- θα αισθάνεσαι έντονη πίεση χαμηλά στην κοιλιά. Το σημάδι είναι καλό. Ο τοκετός δεν αργεί πολύ. Ο γυναικολόγος σου ήδη θα σε έχει ενημερώσει για τις ενδείξεις του τοκετού. Αν αισθανθείς κάποια από τα σημάδια που σου έχει επισημάνει, να τον ειδοποιήσεις αμέσως! Απόφυγε τα ταξίδια και γενικά φρόντισε να είσαι σε επιφυλακή. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γεννήσεις. Συνεννοήσου με τον σύντροφό σου πώς θα μεταφερθείς στο μαιευτήριο εφόσον χρειαστεί. Αν εκείνος δεν μπορεί να σε συνοδεύσει, ποιός θα αναλάβει χρέη...οδηγού; Διάβασε για τα στάδια του τοκετού, για να ξέρεις τι να περιμένεις και συνέχισε την αναμονή με ψυχραιμία και ενθουσιασμό. Η μητρότητα δεν είναι μακριά!
Οι τελευταίες αυτές εβδομάδες της ενδομήτριας ζωής του εμβρύου είναι αφιερωμένες στην εναπόθεση υποδόριου λίπους. Έτσι, το μωρό "αφρατεύει" και το δέρμα του γίνεται λείο και απαλό. Το χνούδι που καλύπτει την επιδερμίδα του πέφτει, αλλά το δέρμα του εξακολουθεί να είναι καλυμμένο με εμβρυϊκό σμήγμα. Τα νύχια στα χέρια και τα πόδια του έχουν φτάσει στις κορυφές των δαχτύλων και μπορεί να προεξέχουν. Αυτός είναι ο λόγος που κάποια νεογνά γεννιούνται με γρατσουνιές στο πρόσωπο. Τα μάτια του είναι γαλάζια, αλλά το πιθανότερο είναι ότι το χρώμα τους θα αλλάξει όταν γεννηθεί. Το έμβρυο παράγει τώρα μια ορμόνη, την κορτιζόλη που θα προετοιμάσει τους πνεύμονές του να πάρουν την πρώτη ανάσα της ζωής του. Η καρδιά του χτυπάει με 110-150 παλμούς το λεπτό. Το οστά της κρανιακής κοιλότητας έχουν συνδεθεί, αλλά δεν έχουν "κολλήσει" σφιχτά, προκειμένου το κρανίο να διατηρηθεί ελαστικό και να πιεστεί ελαφρώς κατά την έξοδό του από τον γεννητικό σωλήνα. Kάποιες περιοχές στην κορυφή του κεφαλιού, οι λεγόμενες πηγές, θα παραμείνουν μαλακές αρκετούς μήνες μετά τη γέννησή του.
Τι να περιμένειςΤο μωρό πια καταλαμβάνει τόσο πολύ χώρο που θα δυσκολεύεσαι στις μετακινήσεις. Το στομάχι σου δεν θα χωράει μεγάλη ποσότητα φαγητού για αυτό μην το παρακάνεις με μεγάλα γεύματα. Θα έχεις καούρες, πόνους στο στομάχι και δυσκολίες στον ύπνο. Από την άλλη καθώς το μωρό παίρνει την τελική του θέση προς τα κάτω, η αναπνοή σου δεν θα είναι πια πρόβλημα σε αντίθεση με την συχνοουρία που θα σε αφορά όλο και περισσότερο. Αν το μωρό έχει κατέβει πολύ –πράγμα πολύ πιθανό- θα αισθάνεσαι έντονη πίεση χαμηλά στην κοιλιά. Το σημάδι είναι καλό. Ο τοκετός δεν αργεί πολύ. Ο γυναικολόγος σου ήδη θα σε έχει ενημερώσει για τις ενδείξεις του τοκετού. Αν αισθανθείς κάποια από τα σημάδια που σου έχει επισημάνει, να τον ειδοποιήσεις αμέσως! Απόφυγε τα ταξίδια και γενικά φρόντισε να είσαι σε επιφυλακή. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γεννήσεις. Συνεννοήσου με τον σύντροφό σου πώς θα μεταφερθείς στο μαιευτήριο εφόσον χρειαστεί. Αν εκείνος δεν μπορεί να σε συνοδεύσει, ποιός θα αναλάβει χρέη...οδηγού; Διάβασε για τα στάδια του τοκετού, για να ξέρεις τι να περιμένεις και συνέχισε την αναμονή με ψυχραιμία και ενθουσιασμό. Η μητρότητα δεν είναι μακριά!
Τοκετός:
Ο τοκετός διαιρείται σε τρία στάδια. Στο πρώτο, της διαστολής, ο τράχηλος διαστέλλεται για να διευκολύνει την έξοδο του εμβρύου. Σε γενικές γραμμές, για τις πρωτοτόκες, το πρώτο στάδιο διαρκεί από 14 έως 20 ώρες και ξεκινά με τις ωδίνες.
Το Πρώτο Στάδιο της διαστολής του τραχήλουΜόλις αρχίσουν οι ωδίνες του τοκετού, ο τράχηλος διαστέλλεται βαθμιαία, μέχρι να φτάσει σε πλήρη διαστολή, με άνοιγμα 10 εκατοστών, που θα επιτρέψει την έξοδο του εμβρύου από το γεννητικό σωλήνα. Το στάδιο αυτό χωρίζεται σε τρεις φάσεις με ξεχωριστή διάρκεια:
Λανθάνουσα φάση
Ο τράχηλος λεπταίνει, μαλακώνει και, με ολοένα συχνότερες ωδίνες, φτάνει σε μέγιστο άνοιγμα 3 εκατοστών. Αυτή η φάση διαρκεί από 2 έως 14 ώρες για τις γυναίκες που γεννούν το πρώτο τους παιδί, και από 1 έως 9 ώρες για τις γυναίκες που θα ξαναγίνουν μητέρες. Δεν είναι απαραίτητο ακόμα να εισαχθούμε στο μαιευτήριο. Μπορούμεε να περιφερόμαστε με άνεση στο σπίτι μας, να διαβάζουμε ένα βιβλίο για να αποσπάσουμε την προσοχή μας ή να κάνουμε ένα ζεστό μπάνιο που καταπραΰνει τους πόνους. Κάποιες γυναίκες ωστόσο δεν αντιλαμβάνονται την πρώιμη αυτή φάση του τοκετού και περνούν αμέσως στην επόμενη, την ενεργό.
Ενεργητική φάση
Η διάρκειά της είναι από 4 έως 8 ώρες για τις γυναίκες που γεννούν το πρώτο τους παιδί και από 2 έως 4 ώρες για τις γυναίκες που θα ξαναγίνουν μητέρες. Οι ωδίνες γίνονται συχνότερες, κάθε 3 με 4 λεπτά, διάρκειας 40-60 δευτερολέπτων και πολύ πιο επώδυνες. Στο τέλος αυτής της φάσης ο τράχηλος έχει διαστολή 10 εκατοστών. Η μαία θα μας κάνει υποκλυσμό για να αδειάσει το έντερο και θα σας ξυρίσει την περιοχή του εφηβαίου και του περινέου. Μπορούμε όμως να ζητήσουμε να μας απαλλάξουν από την παραπάνω διαδικασία. Αν ο αμνιακός σάκος δεν έχει σπάσει ακόμα φυσιολογικά, η μαία θα προκαλέσει τη ρήξη του. Στο στάδιο αυτό θα μας κάνουν την επισκληρίδιο αναισθησία, εφόσον το έχουμε ζητήσει, και θα αρχίσουμε να νιώθουμε μάλλον πίεση παρά πόνο στην περιοχή της λεκάνης. Αν όμως έχουμε αποφασίσει να μην πάρουμε αναλγητικά, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τις ασκήσεις αναπνοής και τις τεχνικές χαλάρωσης που έχουμε διδαχθεί στα προγεννητικά μαθήματα. Είναι προτιμότερο πάντως να είμαστε ενεργητική, να αλλάζουμε θέσεις και να κινούμαστε μέσα στο δωμάτιο ή, ακόμα καλύτερα, να στεκόμαστε όρθια, γιατί η πίεση που ασκεί το βάρος του εμβρύου βοηθάει τον τράχηλο να διασταλεί. Ένα ζεστό ντους ή ένα μπάνιο θα μας ανακουφίσει σημαντικά από τις ωδίνες.
Ο τράχηλος λεπταίνει, μαλακώνει και, με ολοένα συχνότερες ωδίνες, φτάνει σε μέγιστο άνοιγμα 3 εκατοστών. Αυτή η φάση διαρκεί από 2 έως 14 ώρες για τις γυναίκες που γεννούν το πρώτο τους παιδί, και από 1 έως 9 ώρες για τις γυναίκες που θα ξαναγίνουν μητέρες. Δεν είναι απαραίτητο ακόμα να εισαχθούμε στο μαιευτήριο. Μπορούμεε να περιφερόμαστε με άνεση στο σπίτι μας, να διαβάζουμε ένα βιβλίο για να αποσπάσουμε την προσοχή μας ή να κάνουμε ένα ζεστό μπάνιο που καταπραΰνει τους πόνους. Κάποιες γυναίκες ωστόσο δεν αντιλαμβάνονται την πρώιμη αυτή φάση του τοκετού και περνούν αμέσως στην επόμενη, την ενεργό.
Ενεργητική φάση
Η διάρκειά της είναι από 4 έως 8 ώρες για τις γυναίκες που γεννούν το πρώτο τους παιδί και από 2 έως 4 ώρες για τις γυναίκες που θα ξαναγίνουν μητέρες. Οι ωδίνες γίνονται συχνότερες, κάθε 3 με 4 λεπτά, διάρκειας 40-60 δευτερολέπτων και πολύ πιο επώδυνες. Στο τέλος αυτής της φάσης ο τράχηλος έχει διαστολή 10 εκατοστών. Η μαία θα μας κάνει υποκλυσμό για να αδειάσει το έντερο και θα σας ξυρίσει την περιοχή του εφηβαίου και του περινέου. Μπορούμε όμως να ζητήσουμε να μας απαλλάξουν από την παραπάνω διαδικασία. Αν ο αμνιακός σάκος δεν έχει σπάσει ακόμα φυσιολογικά, η μαία θα προκαλέσει τη ρήξη του. Στο στάδιο αυτό θα μας κάνουν την επισκληρίδιο αναισθησία, εφόσον το έχουμε ζητήσει, και θα αρχίσουμε να νιώθουμε μάλλον πίεση παρά πόνο στην περιοχή της λεκάνης. Αν όμως έχουμε αποφασίσει να μην πάρουμε αναλγητικά, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τις ασκήσεις αναπνοής και τις τεχνικές χαλάρωσης που έχουμε διδαχθεί στα προγεννητικά μαθήματα. Είναι προτιμότερο πάντως να είμαστε ενεργητική, να αλλάζουμε θέσεις και να κινούμαστε μέσα στο δωμάτιο ή, ακόμα καλύτερα, να στεκόμαστε όρθια, γιατί η πίεση που ασκεί το βάρος του εμβρύου βοηθάει τον τράχηλο να διασταλεί. Ένα ζεστό ντους ή ένα μπάνιο θα μας ανακουφίσει σημαντικά από τις ωδίνες.
Μεταβατική φάση
Το στάδιο αυτό είναι πιο σύντομο και διαρκεί από 15 λεπτά έως 2 ώρες. Με ωδίνες που διαρκούν κατά μέσο όρο 1 με ½ λεπτό και εμφανίζονται κάθε 2 με 3 λεπτά, ο τράχηλος φτάνει σε πλήρη διαστολή 10 εκατοστών. Αν δεν έχουμε επιλέξει κάποιο αναλγητικό, αυτή η φάση θα είναι η πιο οδυνηρή, με ισχυρές και γρήγορες ωδίνες και συμπτώματα όπως ναυτία, ρίγη ή τάση εμετού. Ακόμα όμως κι αν έχουμε κάνει επισκληρίδια αναισθησία, η πίεση που θα νιώθουμε στη λεκάνη θα είναι πολύ έντονη. Τα συναισθήματά μας στο πρώτο στάδιο του τοκετού θα είναι έντονα και ποικίλα. Από ενθουσιασμό και αγαλλίαση μέχρι αποθάρρυνση, φόβο και εξάντληση. Οι σωματικές δυνάμεις μας θα δοκιμαστούν στο έπακρο και ίσως νιώσουμε ότι δεν θα καταφέρουμε να φτάσουμε ως το τέλος. Προσπαθούμενα διατηρήσουμε την ηρεμία μας και να συντονιστούμε με τις ωδίνες μας, για να μετατρέψουμε τον πόνο του τοκετού σε προσωπική μας δύναμη. Το σώμα της γυναίκας άλλωστε γνωρίζει από ένστικτο πώς να φέρνει στον κόσμο μια ζωή. Η συμπαράσταση του συντρόφου μας σε αυτό το στάδιο, ακόμα και η οπτική επαφή, θα σας εμψυχώσει σημαντικά, για να περάσεις δυναμικά στοδεύτερο στάδιο του τοκετού.
Η θέση του εμβρύου
Η θέση του εμβρύου στη μήτρα θα επηρεάσει και την πορεία του τοκετού μας. Η ιδανικότερη θέση είναι η κεφαλική, με πρόσθια ινιακή προβολή, με το κεφάλι στη λεκάνη και την πλάτη γυρισμένη στο αριστερό τμήμα της κοιλιάς μας. Αυτή τη θέση παίρνει το μεγαλύτερο ποσοστό των εμβρύων. Αν αυτό έχει στραμμένη την πλάτη του στη σπονδυλική μας στήλη, τότε η προβολή του είναι οπίσθια, οπότε προβάλλει πρώτο το μέτωπο ή ακόμα και το πρόσωπο, αντί της κορυφής του κεφαλιού, με αποτέλεσμα η εξώθηση να είναι δυσκολότερη. Στην ισχιακή προβολή, το έμβρυο βγαίνει πρώτα με τα πόδια ή τους γλουτούς. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις, ως επί το πλείστον, τα έμβρυα γεννιούνται με καισαρική τομή, για να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές.
Το στάδιο αυτό είναι πιο σύντομο και διαρκεί από 15 λεπτά έως 2 ώρες. Με ωδίνες που διαρκούν κατά μέσο όρο 1 με ½ λεπτό και εμφανίζονται κάθε 2 με 3 λεπτά, ο τράχηλος φτάνει σε πλήρη διαστολή 10 εκατοστών. Αν δεν έχουμε επιλέξει κάποιο αναλγητικό, αυτή η φάση θα είναι η πιο οδυνηρή, με ισχυρές και γρήγορες ωδίνες και συμπτώματα όπως ναυτία, ρίγη ή τάση εμετού. Ακόμα όμως κι αν έχουμε κάνει επισκληρίδια αναισθησία, η πίεση που θα νιώθουμε στη λεκάνη θα είναι πολύ έντονη. Τα συναισθήματά μας στο πρώτο στάδιο του τοκετού θα είναι έντονα και ποικίλα. Από ενθουσιασμό και αγαλλίαση μέχρι αποθάρρυνση, φόβο και εξάντληση. Οι σωματικές δυνάμεις μας θα δοκιμαστούν στο έπακρο και ίσως νιώσουμε ότι δεν θα καταφέρουμε να φτάσουμε ως το τέλος. Προσπαθούμενα διατηρήσουμε την ηρεμία μας και να συντονιστούμε με τις ωδίνες μας, για να μετατρέψουμε τον πόνο του τοκετού σε προσωπική μας δύναμη. Το σώμα της γυναίκας άλλωστε γνωρίζει από ένστικτο πώς να φέρνει στον κόσμο μια ζωή. Η συμπαράσταση του συντρόφου μας σε αυτό το στάδιο, ακόμα και η οπτική επαφή, θα σας εμψυχώσει σημαντικά, για να περάσεις δυναμικά στοδεύτερο στάδιο του τοκετού.
Η θέση του εμβρύου
Η θέση του εμβρύου στη μήτρα θα επηρεάσει και την πορεία του τοκετού μας. Η ιδανικότερη θέση είναι η κεφαλική, με πρόσθια ινιακή προβολή, με το κεφάλι στη λεκάνη και την πλάτη γυρισμένη στο αριστερό τμήμα της κοιλιάς μας. Αυτή τη θέση παίρνει το μεγαλύτερο ποσοστό των εμβρύων. Αν αυτό έχει στραμμένη την πλάτη του στη σπονδυλική μας στήλη, τότε η προβολή του είναι οπίσθια, οπότε προβάλλει πρώτο το μέτωπο ή ακόμα και το πρόσωπο, αντί της κορυφής του κεφαλιού, με αποτέλεσμα η εξώθηση να είναι δυσκολότερη. Στην ισχιακή προβολή, το έμβρυο βγαίνει πρώτα με τα πόδια ή τους γλουτούς. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις, ως επί το πλείστον, τα έμβρυα γεννιούνται με καισαρική τομή, για να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές.
Ο τοκετός διαιρείται σε τρία στάδια. Η διάρκεια κάθε σταδίου ποικίλλει, γιατί κάθε γυναίκα ανταποκρίνεται διαφορετικά σε αυτή την εμπειρία. Σε γενικές γραμμές, για τις πρωτοτόκες, το δεύτερο στάδιο διαρκεί έως 2 ώρες.Όταν ο τράχηλος έχει διασταλεί πλήρως ώστε να χωράει η περίμετρος της κεφαλής του εμβρύου, είμαστε πια έτοιμες για την εξώθηση!
Στο δεύτερο στάδιο, της εξώθησης, εξωθείται το έμβρυο μέσω του γεννητικού σωλήνα. Για να ξεκινήσουμε όμως τις εξωθήσεις, θα πρέπει να περιμένουμε τις υποδείξεις του ιατρικού προσωπικού πριν εξωθήσουμε, ακόμα κι αν νιώθουμε έντονη την ανάγκη να το κάνουμε. Το στάδιο αυτό προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή μας και είναι το πιο συναρπαστικό του τοκετού. Μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά (για τις δευτεροτόκες μητέρες) έως τρεις και πλέον ώρες, ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση της κεφαλής του εμβρύου, το άνοιγμα της λεκάνης σας και τη δύναμη των ωδίνων, οι οποίες εμφανίζονται κάθε 2 με 5 λεπτά, αλλά διαρκούν περισσότερο και έχουν μεγαλύτερη ένταση. Στη συνέχεια, ξεκινά το τρίτο στάδιο του τοκετού.
Ο τρόποςΓια να εξωθήσουμε, παίρνουμε βαθιά εισπνοή με την αρχή της σύσπασης, τοποθετούμε το πηγούνι πάνω στο στήθος και σπρώχνουμε προς τη λεκάνη μας όσο περισσότερο χρόνο αντέχουμε. Με κάθε εξώθηση το έμβρυο προχωρεί χαμηλότερα στη λεκάνη. Στο ενδιάμεσο των ωδίνων, μπορούμε να χαλαρώσουμε, να αναπνέουμε κανονικά και να συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας για την επόμενη προσπάθεια. Ακόμα κι αν έχουμε κάνει επισκληρίδια αναισθησία, θα νιώσουμε επιτακτική να ανάγκη να εξωθήσουμε. Η μαία θα αισθάνεται τις ωδίνες ακουμπώντας την κοιλιά μας και θα μας υποδεικνύει πότε πρέπει να εξωθούμε και πότε να χαλαρώνουμε.
Τι θα αισθναθούμεΜεταξύ άλλων θα νιώσουμε ρίγη και ναυτία, αλλά και τεράστια ανακούφιση επειδή έχουμε μπει πια στην τελική ευθεία. Καθώς το έμβρυο κατεβαίνει, το κεφάλι του θα προβάλει στην είσοδο του κόλπου. Σε αυτό το στάδιο, οι ιστοί του κόλπου τεντώνουν και μπορεί να αισθανθούμε κάψιμο ή τσούξιμο. Η μαία θα μας ζητήσει τότε να παίρνουμε κοφτές ανάσες για να δώσουμε το χρόνο στον κόλπο να διασταλεί ώστε να μη σχιστεί. Αν δεν επιτευχθεί αυτό, θα χρειαστεί να μας κάνουν περινεοτομία. Σύντομα, το έμβρυο θα προβάλει με το πρόσωπο στραμμένο προς τα κάτω, αλλά γρήγορα θα γυρίσει στο ένα πλευρό. Η μαία θα κόψει τον ομφάλιο λώρο.
Ο τρόποςΓια να εξωθήσουμε, παίρνουμε βαθιά εισπνοή με την αρχή της σύσπασης, τοποθετούμε το πηγούνι πάνω στο στήθος και σπρώχνουμε προς τη λεκάνη μας όσο περισσότερο χρόνο αντέχουμε. Με κάθε εξώθηση το έμβρυο προχωρεί χαμηλότερα στη λεκάνη. Στο ενδιάμεσο των ωδίνων, μπορούμε να χαλαρώσουμε, να αναπνέουμε κανονικά και να συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας για την επόμενη προσπάθεια. Ακόμα κι αν έχουμε κάνει επισκληρίδια αναισθησία, θα νιώσουμε επιτακτική να ανάγκη να εξωθήσουμε. Η μαία θα αισθάνεται τις ωδίνες ακουμπώντας την κοιλιά μας και θα μας υποδεικνύει πότε πρέπει να εξωθούμε και πότε να χαλαρώνουμε.
Τι θα αισθναθούμεΜεταξύ άλλων θα νιώσουμε ρίγη και ναυτία, αλλά και τεράστια ανακούφιση επειδή έχουμε μπει πια στην τελική ευθεία. Καθώς το έμβρυο κατεβαίνει, το κεφάλι του θα προβάλει στην είσοδο του κόλπου. Σε αυτό το στάδιο, οι ιστοί του κόλπου τεντώνουν και μπορεί να αισθανθούμε κάψιμο ή τσούξιμο. Η μαία θα μας ζητήσει τότε να παίρνουμε κοφτές ανάσες για να δώσουμε το χρόνο στον κόλπο να διασταλεί ώστε να μη σχιστεί. Αν δεν επιτευχθεί αυτό, θα χρειαστεί να μας κάνουν περινεοτομία. Σύντομα, το έμβρυο θα προβάλει με το πρόσωπο στραμμένο προς τα κάτω, αλλά γρήγορα θα γυρίσει στο ένα πλευρό. Η μαία θα κόψει τον ομφάλιο λώρο.
Τι είναι η περινεοτομία
Είναι η χειρουργική τομή που γίνεται στο περίνεο (τον ιστό μεταξύ των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και πρωκτού) με ειδικό ψαλίδι για να διευκολυνθεί η έξοδος του εμβρύου αν είναι μεγάλο, για να επιταχυνθεί ο τοκετός, αν υπάρχουν επιπλοκές, και για να μη σχιστούν οι μύες του περινέου. Επειδή η περινεοτομία γίνεται με τοπική αναισθησία στη διάρκεια μιας σύσπασης, πολλές γυναίκες δεν αισθάνονται πόνο. Για τη συρραφή του περινέου χρησιμοποιούνται ράμματα που απορροφώνται μόνα τους μέσα σε μια εβδομάδα. Η ανάρρωση όμως μπορεί να είναι αρκετά επώδυνη.
Είναι η χειρουργική τομή που γίνεται στο περίνεο (τον ιστό μεταξύ των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και πρωκτού) με ειδικό ψαλίδι για να διευκολυνθεί η έξοδος του εμβρύου αν είναι μεγάλο, για να επιταχυνθεί ο τοκετός, αν υπάρχουν επιπλοκές, και για να μη σχιστούν οι μύες του περινέου. Επειδή η περινεοτομία γίνεται με τοπική αναισθησία στη διάρκεια μιας σύσπασης, πολλές γυναίκες δεν αισθάνονται πόνο. Για τη συρραφή του περινέου χρησιμοποιούνται ράμματα που απορροφώνται μόνα τους μέσα σε μια εβδομάδα. Η ανάρρωση όμως μπορεί να είναι αρκετά επώδυνη.
Το Τρίτο Στάδιο :
Ο τοκετός διαιρείται σε τρία στάδια. Στο τρίτο, της υστεροτοκίας, πραγματοποιείται η εξώθηση του πλακούντα και των μεμβρανών του αμνιακού σάκου. Διαρκεί περίπου 60 λεπτά και με αυτό ολοκληρώνεται η διαδικασία της γέννας. Το μωρό είναι πια στην αγκαλιά μας!
Το τρίτο στάδιο της υστεροτοκίας
Στο τρίτο στάδιο γίνεται η εξώθηση του πλακούντα. Μετά τη γέννηση του εμβρύου, οι συσπάσεις της μήτρας, πιο ήπιες πλέον, συνεχίζονται μέχρι να αποκολληθεί ο πλακούντας από τη μήτρα μαζί με τις μεμβράνες του αμνιακού σάκου. Το στάδιο αυτό διαρκεί από 5 έως 30 λεπτά. Μπορεί να μας κάνουν ειδική ένεση μητροσυσπαστικών φαρμάκων στο μηρό ή στη φλέβα, για να επιταχυνθεί η διαδικασία και να προληφθεί η αιμορραγία. Όταν ολοκληρωθεί η έξοδος του πλακούντα, η μαία θα ψηλαφήσει την κοιλιά μας για να πιστοποιήσει ότι η μήτρα έχει παλινδρομήσει αποκτώντας τη μορφή μιας σκληρής μπάλας (σφαίρα ασφαλείας). Θα εξεταστεί επίσης ο πλακούντας για να διαπιστωθεί ότι είναι ακέραιος. Αν έχει μείνει κάποιο κομμάτι του στη μήτρα υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας και θα χρειαστεί να καθαριστούν τα υπολείμματα. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα σας ράψει στον κόλπο και στο περίνεο. Στο τρίτο στάδιο, όλη μας την προσοχή θα την έχει απορροφήσει το μωρό μας και πιθανόν να μην καταλαβαίνουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Με το τέλος του τοκετού, ασφαλώς θα νιώσουμε πιο χαλαρές. Ενδεχομένως να νιώθουμε ρίγη, γιατί το σώμα μας αρχίζει να προσαρμόζεται αυτόματα σε μια νέα κατάσταση. Η μήτρα θα εξακολουθήσει να συσπάται συνέχεια για να αποφευχθεί η αιμορραγία. Για λίγες ημέρες μετά τον τοκετό, κυρίως την ώρα του θηλασμού, θα νιώθουμε ισχυρές συσπάσεις στη μήτρα μας που μοιάζουν με ωδίνες του τοκετού. Αν είναι δυνατές, ο γιατρός θα χορηγήσει κάποιο αναλγητικό.
Στο τρίτο στάδιο γίνεται η εξώθηση του πλακούντα. Μετά τη γέννηση του εμβρύου, οι συσπάσεις της μήτρας, πιο ήπιες πλέον, συνεχίζονται μέχρι να αποκολληθεί ο πλακούντας από τη μήτρα μαζί με τις μεμβράνες του αμνιακού σάκου. Το στάδιο αυτό διαρκεί από 5 έως 30 λεπτά. Μπορεί να μας κάνουν ειδική ένεση μητροσυσπαστικών φαρμάκων στο μηρό ή στη φλέβα, για να επιταχυνθεί η διαδικασία και να προληφθεί η αιμορραγία. Όταν ολοκληρωθεί η έξοδος του πλακούντα, η μαία θα ψηλαφήσει την κοιλιά μας για να πιστοποιήσει ότι η μήτρα έχει παλινδρομήσει αποκτώντας τη μορφή μιας σκληρής μπάλας (σφαίρα ασφαλείας). Θα εξεταστεί επίσης ο πλακούντας για να διαπιστωθεί ότι είναι ακέραιος. Αν έχει μείνει κάποιο κομμάτι του στη μήτρα υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας και θα χρειαστεί να καθαριστούν τα υπολείμματα. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα σας ράψει στον κόλπο και στο περίνεο. Στο τρίτο στάδιο, όλη μας την προσοχή θα την έχει απορροφήσει το μωρό μας και πιθανόν να μην καταλαβαίνουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Με το τέλος του τοκετού, ασφαλώς θα νιώσουμε πιο χαλαρές. Ενδεχομένως να νιώθουμε ρίγη, γιατί το σώμα μας αρχίζει να προσαρμόζεται αυτόματα σε μια νέα κατάσταση. Η μήτρα θα εξακολουθήσει να συσπάται συνέχεια για να αποφευχθεί η αιμορραγία. Για λίγες ημέρες μετά τον τοκετό, κυρίως την ώρα του θηλασμού, θα νιώθουμε ισχυρές συσπάσεις στη μήτρα μας που μοιάζουν με ωδίνες του τοκετού. Αν είναι δυνατές, ο γιατρός θα χορηγήσει κάποιο αναλγητικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου